no czytaj az padniesz!

Zanim dojdę do sedna muszę napisać o najnowszym wkurzaczu bolowym, który w dodatku jest śmieszny więc wnerwia trzy razy bardziej.
Wszystko zniosę, jęczybulenie, marudzenie, allahy, ataki złości, wymuszanie, niejedzenie, setny raz tą samą zabawę - jednego nie zniosę - niespania o wyznaczonej godzinie.
Niby Dziecior to nie robot [a szkoda, miałby guzik OFF], no niby tak, ale Matka też tym robotem nie jest [też szkoda, odłączłabym się od prądu na godzinkę, góra osiem...]
Tak też gdy nadchodzi pora drzemki każda komórka mego ciała cieszy się jak szalona - 'wolnoooość'!
I z reguły Małe kuma, że Matka na wyczerpaniu jedzie i spać idzie w ciągu 10 minut.
Jednak.
Jednak są dni jak opisywane w poprzednim poście, gdy Dziecior z rana da się wyspać i sobie i Matce i o 11 ani myśli o spaniu.
Dobra, myślę, niech Ci będzie, godzinę masz w gratisie dziś.
O 12 nadal nie myśli o tym cholernym spaniu. Nadal karmi świnię chrupkami, które dopycha szczoteczką do zębów i oznajmia z dumą, że świnia 'haaapsi'.
Świnia tak - Bolo nie.
12.15 - resztką, przysięgam resztką cierpliwości mej, Dzieciora wołem zagnałam do wyra i syczę 'spij'.
Dziecior zabawę urządza i zamyka oczy na siedziąco przy czym wydaje dźwięki spania. Ubaw po pachy... a mnie drażni swoim młodzieńczym entuzjaznem do życia.
Głupoty wymyśla, skropie ścianę, kopie poduszki, chowa się pod kołdrę, a ja czuję, że jeszcze minutka a nici z zalecanego 'wyciszenia' bo drzeć się zacznę. Więc resztką mojej trzewości focha strzelam i mówię: 'taki jesteś to siedź tu sam. O!' Taka byłam!
Wyszłam, myślę sobie, zacznie ryczeć, zmęczy się, szybciej uśnie. Taka Matka.
Siedzę i czekam, szlag mnie trafia. Bolo śpiewa.
'tiuuutiuuutadamtiutiuuuuu'
'Nieśmieszne' mówię w przestrzeń z fochem wielkim.
Ten śpiewa, przewala się, śmieje.
13.00.
Dość! Nie wytrzymam. Idę już cała nabuzowana do pokoju gdzie Małe mi życie uprzykrza a ten?
A Ten leży z nogami na ścianie a między paluchy nożne powtykał sobie smoczki. Nawtykał ich cztery i z dumą prezentuje mi swoj nowy pomysł na spa-pedicure.
No i szlag trafił mojego 'szlag mnie trafi', szlag trafił focha, szlag wszystko trafił.
Bo, że Dziecię takie kreatywne! I jeszcze poczucie humoru ma nie byle jakie!
Matka wygrała z Kobietą - ponownie.
Poszliśmy spać razem, wytuleni i wyściskani.
Szlag mnie trafił dopiero dwie godziny później gdy okazało się, że nie miałam ani minuty dla siebie.
Cholera jasna.

Miało być o książkach. Dostaje dużo pytań czy jeszcze jakieś książki, najlepiej kartonowe, dla początkujących czytelniów polecam.
Niezmiennie hitami są: Różnimisie, Od 1 do 10, Pierwsze Urodziny Prosiaczka, Bardzo Głoda Gąsiennica - i inne opisywane przez nas wcześniej.
Przyznam jednak, że czasem czuję, że jak jeszcze raz przeczytam Prosiaczka albo Gąsiennicę to włosy rwać będę i oko drgać mi niebezpiecznie zacznie.
Mamy taki system, że od czasu do czasu oddaję różne rzeczy po Bolu do komisu osiedlowego. I od czasu do czasu sprawdzam, czy coś się sprzedało. Nie są to duże kwoty, jakieś 40-70 zł. Ale zawsze PO idziemy do księgarni tuż obok i godzinami wybieramy książki za taką właśnie kwotę. Bolo już kuma zasady i aż podskakuje w wózku jak zbliżamy się do wejścia raju książkowego.
No serio on woli książkę nawet od cukrowego smakołyka...
Księgarnie mamy fajną, z super Panem Księgarzem, który Bola wielbi jako najmłodszego swego ale poważnego czytelnika. Rozbieramy się do rajstop, siadamy na podłodze, wyjmujemy biszkopty i zabieramy się za pierwsze czytania. I tak mój syn osobiście sobie książki wybiera. Problem jest przy kasie bo za chiny ich z rąk wypuścić nie chce aby Pani mogła je skasować.
Tydzień temu mieliśmy kolejny rajd czytelniczy i tym samym polecamy następujące książki.
Wiek - 0-2+ [tak sądzę]
Ceny - każda za około 10 zł
Kartonowe w całości - wszystkie poniżej

Pierwsze to nowości od wyd. Olesiejuka [pamiętacie... nie lubię ich] - wyjątkowo udane!
Książeczki ze świnką i owieczką z dziurą w środku, w której siedzi mała pacynka.
Ależ to miłość Bola od pierwszego wejrzenia! Mama czytając macha paluchem w takiej śwince, co sprawia, że to 'prawie' świnka sama czyta - Kurduplasty ze szczęścia wypieków dostaje, piszczy i świnkę po głowie mizia. Gdy 'sam czyta' wciska świnię paluchem w drugą stronę i krzyczy 'moomMO!' co znaczy 'na pomoc!' i Matka głupio świnię ratować z opresji musi.
Obie książki są wożone na spacery, kładzione spać, karmione..
Świetna sprawa i polecamy bardzo. [tekst i ilustracje takie seeee, to nie wyd. Czerwony Konik czy 2Siostry niestety, ale ale źle nie jest]
Owieczka TU --> BeeBee
Świnka TU --> ChrumChrum

 
 
 
Kolejna to absolutnie pierwsza książka o Muminkach. Wyd. Wilga.
Konkretna książka, proste ilustracje. Książka czysta i czyelna.
Na jednaj stronie podpisany przemiot, na drugiej Muminek robiący coś z tym przedmiotem. My czytamy tak: 'Książka - tu paluch Małego pokazuje książkę - Muminek czyta książkę - znowu paluch, Muszelka - Mumienk zbiera muszelki...'
Bolo na książkę mówi: 'Mimi' - wiadomo, Muminek.
Jeszcze w sprawie Muminków - tu Konkurs Muminkowy, do wygrania cała sterta muminowych gadżetów.
Polecamy i książkę i konkurs.
Pierwsza Książka o Muminkach TU --> Mimi

 
 
Następne trzy to wszystko wyd. Muchomor.
'Jedzie pociąg' - z daleka, na nikogo nie czeka...
Książka wygląda jak 'wyszywana'. Ilustacje to ... wyszywki! Czad. Wyglądają jak trójwymiarowe. Inne, oryginalne.
Tekst każdy zna, my po każdym wersie dodajemy 'ciuchciuuuuch!' I tak czytać można sto razy. A Małe drze się z człowiekiem umordowanym 'ciiihciiiih' i całym ciałym w rytm tekstu podskakuje.
Polecamy i podziwiamy pomysł.
Jedzie Pociąg TU --> CiuchCiuch


 
 
'Jadą, jadą Misie' - no kto nie zna tej rymowanki. Energiczna, bardzo rytmiczna, mająca wykochane przez dzieci gębowe głupoty typu 'hop siup tralala', a do tego miśki co jakiś czas robią 'śmieją im się pysie HAHAHA!' - tu nastepuje salwa wymuszonego, przeuroczego śmiechu Dzieciora.
Ilustracje podobnie jak poniżej, świecowymi kredkami, sugestywne, energiczne.
Super. Polecamy!
Jadą Misie TU --> HAHAHA

 
'Przybieżeli do Betlejem' - na czasie.. Czytamy w sposób oto taki: Matka wyje, ludzie uciekają a Kurduplasty siedzi zahipnotyzowany. Po skończonych śpiewach oglądamy książkę raz jeszcze, patrzymy gdzie jest Dzidzia [Jezusek], owieczki, księżyc, gwiazdy, choinka, śnieg, bombki.
Ilustarcje śliczne! Jak malowane kredkami świecowymi. Wyjątkowo ładne. W utrzymanej kolorystyce.
Polecamy baaardzo, nie tylko w przedświątecznym okresie, Dziecior ma okazję trochę się zapoznać ze swiątecznymi 'sprawami'.
Przybieżeli TU --> Dzi-Dzia

 
 
 

Przypominamy o konkursie książkowym TU --> Podaruj swojemu Dziecku Książkę

I prosimy, jeśli macie jakieś fajne typy książkowe dla 1-2+ wpisujcie w komentarzach. U nas książek NIGDY za wiele - rzecze Bolo.