co napędza MOTORykę...

Dziś ciut ciut mądrzenia czyli co to i po co jest 'mała motoryka'.
Nie bójta się, referatu nie napiszę. Raczej wyprodukuję papkę pedagogiczno-mamową, z przewagą tej drugiej.
Liczę na to, że smaczna jednakże będzie...

Mała motoryka to sprawność naszych dłoni, nadgarstków i paluchów.
Nie rodzimy się nią. Musimy się jej nauczyć. Mozolnie. Aczkolwiek przy sprzyjających rodzicach i opiekunach może to być świetna zabawa dla wszystkich stron.

Mała motorykę Dzieciorzyzna rozwija sobie swobodnie, intuicyjnie i radośnie [często ku rozpaczy rodziców - tak tak! rwanie waty i papieru toaletowego na sto tysięcy mini kawałeczków, które potem znajdujemy jeszcze po tygodniu w sierści psa... TAK! wolno im, i dobrze to robi...niestety ;)]
Aby nie zanudzać i nie snuć wywodów - ową motorykę rozwija: lepienie, malowanie, nawlekanie,wydzieranie, wycinanie, zapinanie, zawiązywanie, rysowanie...
Oraz:
Zabawy paluszkowe [idzie rak, pan pająk się wspina], dotykanie całymi dłońmi i osobno paluszkami  przeróżnych faktur [wiecie, że jestem wielką fanką takiej stymulacji sensorycznej], pocieranie, lekkie szczypanie, klepanie, klaskanie, gniecenie, ugniatanie, rolowanie, ściskanie, zgniatanie, rwanie, rzucanie, wyciskanie, głaskanie, otwieranie, zakręcanie, rozplątywanie, nawijanie, przeciąganie, rozrywanie, kartkowanie, skubanie, przewlekanie, sznurowanie, wiązanie, wyginanie, układanie, stemplowanie, kreślenie, ścieranie, klejenie...

No mogę tak mądrzyć się jeszcze i rok, i spisać jeszcze kolejnych czynności ale mam nadzieję, że rozumiecie przesłanie.
Jak do każdego powyższego czasownika dodamy proste przedmioty domowe: kredki, papier, watę, wodę, piasek, mąkę, folię bąbelkową, karton, makaron, galaretkę itd to mamy zabaw a zabaw, śmiech do umarcia, fajnie zagospodarowany czas a do tego poczucie, że robimy coś fajnego w kwestii rozwoju Dzieciora.
Żeby nie było tak różowo - mamy też dodatkowe sprzątanie, no ale kto mówił, że macierzyństwo to pasmo różowych rozkoszy? Nie ja....

Do czego nam potrzebny ten trening małej motoryki? Ano do życia. Do ubierania się, do mycia, do jedzenia, czyli samoobsługi... ale też do pisania, malowania a nawet czytania. Czyli rozwijając motorykę małą rozwijamy - wow! - grafomotorykę czyli precyzję manualną, koordynację wzrokowo ruchową  i cały szereg innych umiejętności potrzebnych do rozpoczęcia nauki szkolnej.

Jak dziecko uczy się najlepiej? Najskuteczniej? 
W ruchu i podczas swobodnej zabawy.
Biorąc wszystko co powyżej naskrobałam do kupy - zachęcam - bawcie się, szalejcie, i pamiętajcie o tym, że każda zabawa swobodna jak i ta kierowana ma nieoceniony wpływa na dalszy rozwój Waszej Dzieciorzyzny.

Dziś pokażę dwie fajności mocno podkręcające takie działania. 

Marcel.
Marcel jest sową i to mocno zafoszoną sową. LOW!
Marcel jest również woreczkiem, w którego brzuchu kryje się niezwykłe, dotykowe memo.
Dziś nie skupię się na grze memo, bo każdy ją zna oraz jej wartość jest powszechnie szanowana.
Skupię się na tym co robi z Marcelową zawartością brzucha mój prawie dwulatek.
Bolo Marcela ukochał od pierwszego wejrzenia, a raczej od wejrzenia głębszego w jego trzewia.
Gdy okazało się, że z brzucha można wyciągnąć różne zwierzaki, które w dodatku mają śmieszne, fakturowane brzuchy, Kurduplasty był w niebie.
Każdy brzuch, każda powierzchnia jest badana uważnie, paluszki głaszczą, szczypią, skrobią...
Robią wszystko co cieszy Matulę bo wie jakie to cenne. 
Opisujemy co czujemy i pilnie staramy się przezwyciężać leciutkie strachy przed dotknięciem niektórych brzuszków - [nadwrażliwość dotykowa, zaburzenia integracji sensorycznej - taki Marcel to świetna rzecz!]
Co poza tym? Poza tym Bobek układa pary. Poza tym Bobek 'karmi' Marcela a potem mu zabiera przysmaki. Rączka bardzo precyzyjnie pracuje w kwestii poradzenia sobie z workiem i gumką - wbrew pozorom, wcale niełatwa czynność...
Co jeszcze? Bawimy się w zgadywanie. Bolo zamyka oczy [oszukuje, że hej!] i samym dotykiem zgaduje co to za zwierzak, czyj to brzuszek...Tak ćwiczymy pamięć dotykową.
No i Marcel, foch na fochy, wygląda tak, że Ja z przyjemnością układam go w Bola pokoju na widoku.
Ach! Zapomniałabym - genialny do samochodu, pociągu, w podróży...

Marcel TU --> Lilliputiens 

Kredki. Farby. Flamastry. Ołówki. Cienkopisy. Kredy. Tusze. Pastele.
To synonim dzieciństwa.
To czas kiedy te rzeczy są magiczne, czarodziejskie a otwieranie pudełka z kolejnym cudem przyspiesza bicie serca nie tylko Dzieciora ale i moje...
Nie ma jedynych słusznych. Każde są fajne, każde mają wartość.
Są jednak różne fajności, na którcyh tropie zawzięcie jestem i chętnie się z Wami odkryciami podzielę.
Pisałam już o farbach w sztyfcie - nadal hit całej rodziny - które polecam każdej mamie z jaką się tylko spotykam - KLIK
Kolejnym hitem są Kredki - Kamyczki.
O rany Julek!
Odkąd je mamy, nie przesadzę, jeśli napiszę, że rysowanie nimi trwa godzinami.
Zaczęłam Bolowi kupować proste zadania dla dwulatka [nie polecę żadnego bo 1. wszystkie polegają na tym samym: przyklej, pokoloruj, dorysuj - czyli idealne do wieku i 2. bo wszystkie są ok ale żadne mnie nie zwaliło z nóg, jak znajdę takiego zwalacza - napewno się nim z Wami podzielę :)]
Teczki, zadania, prace dla 2 latka. Świetna sprawa.
Nie napiszę co powinnien umieć dwulatek. To znajdziecie w necie. Tylko po co?
Czy to ważne, że to dziecko umie domknąć okrąg w wieku 20 miesięcy a to robi kropki?
Czy ważne, że to rysuje proste linie ale nie potrafi kolorować?
Nieważne!
Ważne, że próbuje, że tworzy, że uczy się w zabawie.
Powolutku jednak, możemy takiego dwulatka nakierowywać mimo, że aż do 3rż jest w tak zwanej fazie 'bazgrania' - i z bogiem! 
Niech bazgrze ile chce i jak chce. A my się cieszmy i pijmy w spokoju kawę, z boku...
Jak nakierowywać? Delikatnie, przy okazji, pokazywać przykładem. I cieszyć się z malutkich sukcesów razem z Artystą.
Tylko pamiętajcie - nic tak nie zabija wyobraźni, fantazji i radości jak fakt, że niebo ma być niebieskie a trawa zielona...
W tworzeniu nie ma dobrych i złych rozwiązań, bardzo zła, natomiast, jest 'dorosła' schematyczność...

Wracając do kredek kamyków - kocham!
Za wygląd - dla Bola to oczywiście jaja!
Za wydajność. Za jadalność [serio!]
Za woreczek lniany, w którym mieszkają.
Za moc koloru, za to, że nie potrzebują dużego nacisku, za to, że mogą być w mojej torebce zawsze i wszędzie i nie rozwalają mi się z pudełka. 
Za to, że nie ma możliwości ich połamać.
Ale najmocniej je kocham za ich profil.

Tu znowu chwila mądralenia.
Czy znacie dwulatka, który prawidłowo trzyma kredkę? Ja znam, jednego...
A trzylatka? Może być może ale też różnie to bywa...
I ok,jest to adekwatne do wieku, do rozwoju. Oczywiście.
Bolo tradycyjne kredki, flamastry trzyma jak typowy dwulatek - całą dłonią.
A jak trzyma te kredki - kamyki???
Spójrzcie na zdjęciach! Trzyma z ogromną precyzją paluszków!
Prawidłowy układ dłoni, nadgarstka!
Automatycznie zaczął mocniej kontrolować swoje 'rysowanie' co z kolei przełożyło się na absolutną dumę i moc sprawstwa - Mamo! Mamo! Onka! - tak - Bolek poczuł, że może sam! Że umie. Onka stała się czerwona za sprawą wspaniałej pracy małej rączki...[paradoksalnie sam wybrał kolor czerwony choć go namawiałam na błękitny ;)]

Bo te kredki są tak mądre, że swoim kształtem 'wymuszają' prawidłowe ułożenie całego mechanizmu dłoni. Tego nie widać na pierwszy rzut, oka ale 'z tyłu' mają wgłębienie, które właśnie przymusza paluszki do chwycenia kredki w dany sposób.
To jedyne kredki, które dwulatek będzie trzymał prawidłowo, między kciukiem a placem wskazującym, tym samym stymulując odpowiednie mięśnie potrzebne do późniejszych wyczynów.
I będzie utrwalał prawidłowe przyzwyczajenia.
Skoro możemy, od najmłodszego wieku, zafundować dziecku takie ćwiczenie to czy nie warto to robić???
Moim zdaniem ogromnie warto...


Polecam też ogromnie starszym dzieciom, i tym z problemami grafomotorycznymi i tym, które potrzebują treningu przed rozpoczęciem nauki pisania. 
A z całego serca polecam Kurduplom 1-3 [tym bliżej jeden ;) może być ciężej opanować chęć ich podjadania, co jak pisałam jest ok, nic im nie będzie, jedynie trzeba uważać, żeby całej kredki do ryjka nie wepchnęły bo połknąć mogą próbować... jezuuu ;)]

Kredki - Kamienie - Jaja TU --> Crayon Rocks