offROAD miejską wyścigówką...

W czasach przedBolowych Mama Bola i Tata Bola to były dwa wielce niespokojne duchy niemogące usiedzieć w miejscu. 
Jak wspominałam, mieszkaliśmy długo, za długo, w Pradze.
Na Pragę patrzeć już nie mogliśmy bo każde piękno w końcu blaknie i człowiek już tylko minusy widzi.
Tak więc z tej Pragi zwiewaliśmy ciągle i ciągle. Namiętnie.
W weekendy była Bawaria, Niemcy, Słowacja, Węgry czy Włochy [Praga jest świetną bazą wypadową...]. 
Jednak w ciągu tygodnia Tata Bola w końcu pracował więc obmyślaliśmy trasy bliskie, byle z odpowiednim poziomem adrenaliny.
Jak po prostej - to żeby szybko. 
Jak po zakrętach to żeby ostrych.
I tak trenowaliśmy nasze 'offroady', bazując na gpsie, w kórego wrzucaliśmy jakiś punkt - i niech dzieje wola nieba.
Wola nieba najczęściej była nam przychylna jeśli chodzi o odpowiednią dawkę przeżyć.
Jak do lasu - to w tym lesie trzeba sturalać się autem z drogi, która akurat była nieutwardzana, mokro jak diabli, a napęd na przednie koła.
Bo droga utwardzona się nagle skończyła więc postanowiliśmy zawracać. Wąsko. Jedno tylne koło lekko zjechało 'w las'.
I popłynęliśmy. 
Koła buksowały, mokre liście, ostry spadek, grząsko.
W tym lesie spadliśmy na tyle głęboko, że siły nie było, ani samochodowej, ani męskiej ani kobiece lamenty, nic nie pomogło, trzeba pomoc wzywać.
I super, bo Tata Bola wykupił high-endowe ubezpiecznie, że wszędzie i zawsze mają nam pomóc.Przypominam jednak, że historia dzieje się w Czechach.
Dzwonimy.
Dzięki Bogu za zasięg w lesie bo już plan był, że Tata Bola pójdzie szukać najbliższej wioski a ja zostanę przy samochodzie. Efekt - poryczałam się.
Dzwonimy. Pani pyta gdzie jesteśmy.
Grzeczne: 'Czy możemy mówić po angielsku?'
Odpowiedź: 'Neeee...'
Nie nowość w czeskim świecie, damy radę.
'Jesteśmy w lesie, nie możemy wyjechać samochodem.'
'A przy jakiej drodze?'
'Nie ma drogi. Jesteśmy w lesie.'
'To wyjedźcie na najbliższą drogę i zadzwońcie gdzie jesteście'
'Ale nie możemy wyjechać, dlatego dzwonimy...'
'A dlaczego nie możecie wyjechać?...'

Jeszcze raz.

'Podam Pani namiary gpsa gdzie jesteśmy'
'Neeee...'
'Ok, najbliższe miasteczko gps pokazuje, że się nazywa...'
'To tam jedziemy.'
'Ale my jesteśmy w lesie...'
'To podjedźcie do tego miasteczka'
'Ale my nie możemy wyjechać...'
'Nie ma drogi w lesie?'
'Jest ale z niej spadliśmy...'
'A co to za droga?'
'Błotnista...'
'To wjedźcie na drogę....itd itd...'

W końcu, po jakiś 4 telefonach Pani powiedziała, że wysyła pomoc, będą nas szukać.
Po godzinie znalazł nas Pan, który zszedł do nas w ten las na piechotę i powiedział, że on nas nie wyciągnie, sam spadnie mimo, że przyjechał dużą maszyną. 
Błoto się ślizga, znowu pada, droga powrotna pod górę.
Znowu się poryczałam przez wizję akcji powietrznej, a ja przecież do helikopteru nie wejdę. 
Bo spadnie.     
Pan zadzwonił po kolegę, który starym wojskowym łazikiem podjechał. Łazik ciągnął nas, Maszyna Pana z góry ciągnęła łazik...Jak rzepkę...
Ocaleni. 
Offroadów się zachciało samochodem do ścigania... nauczka była.     

Innym razem pojechaliśmy, solidnie po zmroku, na górę Ještěd. Droga jest bardzo kręta, mocno stroma, ostro wąska. Jak to z nami bywa, gdy tylko dojeżdżaliśmy na szczyt zapadła mgła absolutna. 
Taka mgła, że ledwo widzieliśmy własną dłoń.
Mocne przeżycie. My ponad 1000mnpm. Noc. Wprawdzie hotel na szczycie ale Tata Bola podjął decyzję, że będzie fajnie. Zjeżdżamy. Tętno 200. Ocena przez szybkę odległości od barierki. Za barierką przepaść, góry... Prędkość żółwiowa, długie światła. Nie widać nic na 30 cm od maski. Zakręty wg obrazka z gpsa...
Było super.

 Zdjęcie to zrobiłam 5 minut po wjechaniu na szczyt. Potem było tylko gorzej...

Teraz mamy Bola i takich rzeczy robić nam nie wolno. Jednak nadal w nas duch niespokojny, podróżniczy.
Długie trasy, fajne cele. Albo i bez celu, grunt, żeby trasa sama w sobie była wyzwaniem.
Niestety Wawa już tak doskonałą bazą wypadową nie jest, ale co tam, mamy w końcu A2!!!

 Tak parkowaliśmy. Na zupełnego czuja.

Coś doskonałego na podróże.
Oby nigdy nie było potrzeby użyć. Oby. Ale mieć warto.
Wielka aprobata Taty Bola. Apteczka zajęła honorowe miejsce w samochodzie.
Jest sprytna, bardzo pojemna, ładna i ma wszystko co może się, oby nie!, ale może się przydać.
Nawet jednorazowy termometr.
Cały skład apteczki TU --> APTECZKA PIERWSZEJ POMOCY DLA DZIECI WALLABOO
Kupić można TU ---> KLIK
Ogromnie polecamy. Dokładnie takich rzeczy brakuje gdy nagle okazuje się, że są niezbędne...
A my póki co - kształtujemy Małego Podróżnika.

A ja mam dla Was aż 3 zielone Apteczki Pierwszej Pomocy dla Dzieci Wallaboo. Wersja TRAVEL.

TAKIE ->  KLIK

Co zrobić?

Napisz w komentarzu jakie jest Twoje Wymarzone Miejsce Na Świecie.

Do odwiedzenia, do mieszkania, na wakacje.

I podaj link do zdjęcia tego miejsca. Może być Twoje, może być z netu, może być z FB...

Grunt żeby pokazywało dlaczego to a nie inne miejsce.... 

Podpisz się.

Udostępnij post. Wyniki na FB w środę, wylosowane ręką Kurdupla.

Powodzenia :)

wyniki:
Maszyna Losująca dziś z deczka zaspała co z pewnością odbije się na drzemce... ale ale... wylosowała - wygranych proszę o kontakt na ewa.kwinogrodzka@babyuniverse.com.pl :)