ciacho POMARAŃczowe

Kredka nie kłamała.
Polazła do kuchni. I upiekła.
I pyszne.
I śmiało mogę powiedzieć, że przepis jest mojego autorstwa choć inspirowany tym [KLIK]
Jednak od paru dni mam nieodpartą chęć na smak pomarańczy 
[a pomarańczy nie lubię!!!]
Prawdopodobnie kawa i czekolada dostarczają mi zbyt mało witamin i tak organizm się sam domaga.
Czary... ta natura. Ale jak zjem śledzia to chyba pójdę na badania...

I tak przepis zmieniłam. Kilka dni temu zrobiłam pomarańczowe babeczki z ww receptury, i mimo, że Bolo wciągnął je w dwa dni aż się uszy trzęsły to dla mnie były zbyt tłuste i smak za mało pomarańczowy.
I tak powstał poniższy przepis, sprawdzony i pyszny.

A jak w domu pachnie? Jak w Święta!
Pomarańczą, cynamonem, kardamonem, wanilią i goździkami.

Ciasto jest na maślance więc jest 'gęste', ciężkie, mocno aromatyczne a mimo wszystko puchate.
No i przepyszne ze szklanką mleka, maślanki czy 'kakałka'. Zdecydowanie to nie ciasto 'do kawy' a raczej na drugie śniadanie lub podwieczorek.
I całkiem, całkiem zdrowe.
I mega proste.
Bo mimo, że zasady są, że niby te sypkie, i niby te mokre, i o jezu dopiero potem razem... jasne, a dwie miski, dwie łyżki to co? Nie ma mowy, wszystko do kupy wrzucamy i czymkolwiek minutę mieszamy.
Nie mam miksera. I chcieć nie chcę. [na razie!!! brrr...]

Polecamy!

300 g mąki
2 łyżeczki przyprawy do piernika
1 łyżeczki proszku do pieczenia
1 łyżeczka sody oczyszczonej
szczypta soli
80 g cukru brązowego ciemnego i lepkiego najlepiej
30 ml dobrego oleju
1 jajko
200 ml maślanki
150 ml soku pomarańczowego

Wszystko bełtamy dwie minuty i pieczemy w 180C ok 45 minut.
Na górę lukier [sok pomarańczowy wygotowany do granic możliwości z odrobiną cukru]
i skórka pomarańczowa. Mniam!

I co? Dzielna Mama coooo?